اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
October 27, 2019
سرکوب خشونت بار کارگران آذرآب، هپکو و نیشکر هفت تپه را به شدت محکوم می کنیم
مبارزات کارگران نیشکر هفت تپه، هپکو و آذر آب در اراک در هفته های اخیر برای همان خواسته ها ومطالباتی که سال ها فریادش می زنند (از جمله امنیت شغلی، پرداخت به موقع دستمزد ها، پایان دادن به خصوصی سازی ها،بیمه درمانی مکفی ) ادامه یافت، و یک بار دیگر عمق رذالت، ت بغایت ضد کارگری رژیم و حمایت اش از منافع کارفرمایان و سرمایه داران ریز و درشت را نشان داد.
در اراک نیروهای قضایی و پلیس امنیت، 21 تن از کارگران آذرآب را احضار کردند که 20 نفرشان پس از مراجعه بازداشت شدند ونفرآخرقراراست روزشنبه آینده خودرا به پلیس امنیت ومقامات قضایی معرفی کند. تعدادی از کارگران که با ضرب و شتم وحشیانه نیروهای امنیتی زخمی شده بودند، به بیمارستان منتقل شدند، اما هجوم نیروهای امنیتی به بیمارستان موجب شد که کارگران زخمی بدون درمان و مداوای اولیه، بیمارستان را ترک کنند. تا آخرین ساعت روز پنج شنبه دوم آبان ماه، از41 کارگر بازداشتی کارخانه آذرآب 38 نفرشان با تودیع وثیقه یا با ضمانت فیش حقوقی بطورموقت آزاد شدند وسه نفرشان کماکان دربازداشت بسر می برند. یک نفر دیگر از این کارگران قرار است روزشنبه آینده خودرا به پلیس امنیت ومقامات قضایی معرفی کند.
در جریان اعتراضات در مجتمع صنعتی هپکو در روز سه‌شنبه ۲۶ شهریور، کارگران در اعتراض به چند ماه حقوق عقب‌افتاده و خواست تعیین تکلیف با سهامداران و خلع ید از آنها تحصن کردند و ریل راه آهن مسیر شمال – جنوب را بستند. این تحصن مورد هجوم ماموران "یگان ضربت" ناجا قرار گرفت. نیروهای امنیتی کارگران معترض را با باتوم مورد حمله قرار دادند و تعدادی از کارگران سر و دست شان شکست و 28 نفر بازداشت و 15 نفر روانه بیمارستان شدند. تمام کارگران بازداشتی بعدا آزاد شدند.
اعتراض جمعی از کارگران کشت وصنعت نیشکر هفت تپه، علیرغم اذیت و آزار تعدادی از کارگران این مجتمع توسط نیروهای امنیتی همچنان ادامه دارد. در روز 24 مهر ماه ، کارگران در بیست و چهارمین اعتصاب خود طی سالهای اخیر، در محوطه همیشگی در داخل شرکت تجمع کردند و خواهان بازگشت به کار سه نفر از همکاران اخراجی، لغو خصوصی سازی و پایان دادن به پرونده سازی برای کارگران و آزادی اسماعیل بخشی شدند. در روز 25 مهر ماه نیروهای حفاظت اطلاعات شوش برای دستگیری یوسف بهمنی به منزل او هجوم بردند اما وی در منزل حضور نداشت.
در اطلاعیه ای که در صفحه تلگرامی سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه در روز سه شنبه 22 اکتبر منتشر شد، این سندیکا خواهان آزادی بدون قید و شرط اسماعیل بخشی و همه بازداشتی های اعتراضات اخیر شد. در اطلاعیه آمده است : "اسماعیل بخشی به دلیل دفاع از خواست اکثریت مردم فرودست در ایران با شعار نان-کار-آزادی به محاکمه کشیده شده است. سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه خواستار آزادی فوری اسماعیل بخشی، سپیده قلیان، عسل محمدی و اعضای نشریه گام می باشد" . این سندیکا همچنین خواستار مختومه اعلام شدن پرونده علی نجاتی عضوسندیکای کارگران نیشکر هفت تپه و دیگر کارگران می باشد.
براساس خبررسیده، بامداد روز چهارشنبه اول آبان ماه در ساعت چهار صبح، نیروهای پلیس اطلاعات وامنیت شوش به منزل عماد کثیر، کارگر نیشکر هفت تپه، هجوم نمودند و او را همراه با وسایل شخصی از جمله گوشی موبایل بازداشت و به محل پلیس امنیت شوش بردند.
همچنین در روز یکشنبه ۲۸مهرماه ۹۸ بعد از چند روز اعتراض و اعتصاب توسط کارگران شهرداری کوت عبدالله، مرکز شهرستان کارون واقع در استان خوزستان وتجمع آنها در مقابل ساختمان شهرداری، ۱۳ نفر از آنها با شکایت پیمانکار، بازداشت شدند. این کارگران در اعتراض به بی‌توجهی مسئولان به مطالبات خود و عدم پرداخت حقوق‌شان دست از کار کشیده بودند.
در طول سال جاری، رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی بر شدت سرکوب کارگران افزوده است. کارگران اما با وجود تمام سرکوب های وحشیانه رژیم، به مبارزات خود ادامه داده اند. بویژه در ماه های اخیر کارگران شرکت نیشکر هفت تپه، هپکو و آذرآب علی رغم حمله نیروهای سرکوبگر به اعتراضات مسالمت آمیزشان و بگیر وببند و صدور احکام سنگین، یک بار دیگر با اتحاد خود نشان دادند که زیر بار زور نخواهند رفت و همچنان خواهان تحقق مطالبات خود هستند.
شواهد حاکی است که بخش های هر چه بیشتری از طبقه کارگر ایران با درس گرفتن از مبارزات خود، دریافته اند که کلیت رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی و جناحهای مختلف آن دشمن کارگران و خانواده های آنها هستند. ایستادگی کارگران، ادامه اعتراضات و همبستگی عملی با هم طبقه ای های خود در بخشها و مناطق مختلف، علی رغم بگیر ببند ها و تهدیدها از طرف کارفرما و رژیم مدافع آنها، درجه بالاتری از سطح آگاهی و تشکل یابی کارگران در این دوره از مبارزه را نشان می دهد . کارگران آذرآب با حمایت از کارگران هپکو نمونه ای حائز اهمیت از این اتحاد طبقاتی را در عمل نشان دادند و هر دو بخش در مبارزات شان تا حد قابل توجه ای موفق شده اند دست تشکل های دولتی از جمله شوراهای اسلامی کار را از سر کارگران کوتاه کنند.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران از مبارزات کارگران هپکو، آذرآب، هفت تپه و همه بخش های کارگری دفاع می کند و همچنان تلاش خواهد کرد که اخبار اعتراضات برحق کارگران ایران را با هدف کسب همبستگی و حمایت بین المللی، بازتاب دهد.
زنده باد اتحاد طبقه کارگر
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
26 اکتبر 2019
كميته مبارزه براى آزادى زندانيان سياسى
October 27, 2019
اعتراضات کارگران هفت تپه و تلاشهای وسیع بین المللی نتیجه داد
کارگران هفت‌تپه رهبران و مدافعین خود را از زندان آزاد میکنند
آزادی موقت سپیده قلیان، عاطفه رنگریز، امیر امیرقلی، امیرحسین محمدی فرد، ساناز الهیاری و مرضیه امیری را به همه کارگران بویژه کارگران هفت‌تپه که با اعتراض و اعتصاب، پیگیر آزادی آنها بودند، به همه مدافعان زندانیان ی در داخل و خارج کشور تبریک می‌گوییم.
کماکان اسماعیل بخشی و عسل محمدی با انواع بهانه تراشی و موانع برای تودیع وثیقه‌های سنگین در زندان مانده‌اند. محمد خنیفر ار کارگران معترض فولاد اهواز با حکم ۶ سال در زندان مانده است. پرونده علی نجاتی هنوز مختومه نشده است. ندا ناجی همچنان در زندان است و احکام صادره علیه دستگیر شدگان روز جهانی کارگر ملغی نشده است.
دستگیری این فعالین، پرونده سازی امنیتی و صدرو احکام سنگین زندان و حکم شنیع شلاق برای آنان با موجی از اعتراضات وسیع در داخل و خارج روبرو شد. این احکام چنان بی سابقه بود که جناحهای حکومتی را هم دست‌پاجه کرد. جمهوری اسلامی اجباراً عقب نشست و قول رسیدگی مجدد داد. اما کارگران هفت‌تپه نه تنها عقب ننشستند که با پافشاری بر حقوق پایمال شده خود یک صدا فریاد زدند "اسماعیل را گرفتند ما همه بخشی هستیم" و خواهان آزادی رهبران و مدافعین خود شدند.
آزادی بی‌قید و شرط، حق فوری و بیدرنگ همه این فعالین است. هیچکدام از آنها نباید دستگیر و بازجویی و زندانی می‌شدند. همه آنها حق داشتند و به درست به وضعیت فلاکتباری که جمهوری اسلامی به کارگران تحمیل کرده است، اعتراض کردند، اخبار آنرا منتشر کردند و جامعه را به کمک خواستند.
عضویت در هیچ تشکل کارگری و حزب ی، برگزاری اعتصاب و تحصن و اظهار نظر و انتشار اخبار مبارزات کارگری، و بزرگ‌داشت روز جهانی کارگر نه تنها نباید جرم تلقی شود که حق شهروندی همهٔ احاد جامعه، بویژه کارگران است.
جمهوری اسلامی با تحمیل وثیقه‌های سنگین جمعاً به ارزش ۵ میلیارد تومان برای آزادی موقت این فعالین عملاً خود آنها و خانواده آنها را تا زمان صدور رای دادگاه تجدیدنظر تحت فشار سنگینی قرار داده است.
آزادی موقت معترضین هفت‌تپه و اول ماه مه تحت فشار افکار عمومی و بالاگرفتن اعتراضات کارگری در سراسر ایران است. عزم و اراده جامعه برای آزادی زندانیان ی از یک طرف و وحشت گسترش خیزش‌های اعتراضی در منطقه بویژه در عراق و لبنان علیه دست درازی جمهوری اسلامی ایرن، حاکمان اسلامی را به عقب نشینی وادار کرده است.
همه زندانیان ی باید بیدرنگ آزاد شوند! پرونده سازی و امنیتی کردن اعتراضات اجتماعی باید خاتمه یابد!
کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان ی
اخبار و گزارشات کارگری ٢٧ و ٢٨ مهر ماه ١٣٩٨اخبار کارگرىOctober 20, 2019
اخبار و گزارشات کارگری ٢٧ و ٢٨ مهر ماه ١٣٩٨ با اتحاد پیروز میشویم، با افتراق شکست میخوریم» بازداشتی های مراسم روز جهانی کارگر آزاد باید گردند - یورش نیروهای انتظامی به تجمع کارگران کارخانه آذرآب ومجروح وبازداشت کردن تعدادی از کارگران - ادامه اعتراضات جمعی از کارگران کشت وصنعت نیشکر هفت تپه علیرغم اذیت و آزار تعدادی از کارگران این مجتمع توسط نیروهای امنیتی - اعتصاب یک هفته ای کارگران پروژه نیروگاه سیکل ترکیبی فردوسی مشهد در اعتراض به عدم پرداخت چندماه حقوق - تجمع اعتراضی بازنشستگان صنعت فولاد اصفهان نسبت به عدم همسان سازی حقوق وبیمه ناکارآمد - پنجمین روز اعتصاب غذای عاطفه رنگریزاز بازداشت شدگان مراسم روز جهانی کارگر مقابل مجلس وتعیین زمان برگزاری دادگاه تجدید نظرش - ششمین روز تحصن سها مرتضایی دانشجوی ستاره دار» دانشگاه تهران در اعتراض به محرومیت تحصیلی خود! - عدم پرداخت ماه ها حقوق ومطالبات دیگرکارگران شهرداری کاشان تهدید کارگران به اخراج از کار درصورت اعتراض - تشکیل زنجیره انسانی در قشم در اعتراض به واگذاری سواحل جزایر نازبه بخش خصوصی - جان باختن 53کارگر براثر حوادث کاری در استان مازندران در نیمه نخست سال جاری - کشته وزخمی شدن 10کارگر ساختمانی براثر حوادث کاری در سال جاری - جان باختن یک کارگردرقم بدنبال سقوط از ارتفاع - مرگ نگهبان یک مجتمع مسی ورامین در حادثه آتش سوزی *یورش نیروهای انتظامی به تجمع کارگران کارخانه آذرآب ومجروح وبازداشت کردن ده ها کارگر روز یکشنبه 28 مهرماه،کارگران کارخانه آذرآب در ادامه اعتراضاتشان نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی،جهت انعکاس هرچه بیشتر صدای حق طلیبیشان برای باری دیگردست به تجمع در مسیر ریلی شمال - جنوب در شهرک صنعتی اراک زدند وقطاری را متوقف کردند. نیروهای انتظامی بدستور شورای تامین استان مرکزی با پرتاب گازاشک آور وباتوم به تجمع کنندگان یورش آوردند وبا ضرب وشتم قراردادشان ده ها نفرشان را زخمی وبازداشت کردند. براساس گزارشات منتشره درشبکه های اجتماعی نیروهای سرکوبگر درادامه برای ادامه دستگیری کارگران باحضور در بیمارستان قصد بازداشت کارگران تحت مداوا راداشتند. کارگران بستری که از تصمیم شومشان مطلع شده بودند باسر و روی مجروح وخونین بیمارستان را ترک کردند تا به دامشان نیفتند. بدنبال این اقدام ضد کارگری،آذرآبی ها برای بنمایش گذاشتن عزم راسخشان در راه احقاق حقوق برحقشان مبنی بر تعیین تکلیف نهایی با سهامدار عمده شرکت در راه تامین امنیت شغلی وپرداخت مطالباتشان وحمایت از همکارانشان به تجمعشان دراین واحد تولیدی ادامه دادند. گزارشات منتشره درشبکه های اجتماعی حاکی از ادامه اقدامات سرکوبگرانه نیروهای انتظامی با پرتاب گاز اشک آور وضرب وشتم کارگران دراین واحد صنعتی و شکستن شیشه ها ، دوربین های مدار بسته و شیشه اتومبیل های داخل پارکینگش می باشد. *ادامه اعتراضات جمعی از کارگران کشت وصنعت نیشکر هفت تپه علیرغم اذیت و آزار تعدادی از کارگران این مجتمع توسط نیروهای امنیتی روز یکشنبه 28مهر، جمعی از کارگران مجتمع کشت وصنعت نیشکر هفت تپه در راستای دست یابی به مطالباتشان مبنی بر بازگشت بکار همکاران اخراجی،آزادی اسماعیل بخشی، مختومه کردن پرونده قضایی تمام کارگران این مجتمع،لغوخصوصی سازی وپرداخت بموقع حقوق وحق بیمه ونیزپرداخت دیگرمطالبات که بفراموشی سپرده شده است، به تجمعشان مقابل دفتر مدیریت شرکت ادامه دادند. براساس گزارشات منتشره در کانال های تلگرامی،ماموران امنیتی در اقدامی هماهنگ با دادستان شوش ، حکم جلب سیار نمایندگان کارگری را گرفته اند و در اقدامی وحشیانه و با ایجاد رعب و وحشت به خانه خواهر محمدخنیفر در شهرستان شوش هجوم برده اند و مسلحانه تمام اتاق های خانه را دنبال محمدگشته اند و دست از پا کوتاهتر محل را ترک کردند. به گزارش روابط عمومی اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی خوزستان، ارسلان غمگین که صبح روز یکشنبه، 28 مهرماه برای پیگیری مشکلات کارگران هفت تپه به این مجتمع سفر کرده بود، گفت: از صبح فردا یک هیات سه نفره حل اختلاف متشکل از کارشناسان اداره کار در واحد اداری مجتمع هفت تپه مستقر میشود . براساس فیلم های ویدئیی منتشره در کانال های تلگرامی همزمان با حضور وی،تعدادی از هفت تپه ای ها با ایراد سخنرانی و اعلام نظراتشان بطور مختصر ومفید ضمن اعلام مخالفت با ادامه کارشورای اسلامی کاراین مجتمع وتاکید مجدد برخواسته های برحقشان،انزجارشان را نسبت به اتلاف وقت با دادن وعده های توخالی وتکراری اعلام کردند. *اعتصاب یک هفته ای کارگران پروژه نیروگاه سیکل ترکیبی فردوسی مشهد در اعتراض به عدم پرداخت چندماه حقوق طی روزهای گذشته کارگران پروژه نیروگاه سیکل ترکیبی فردوسی مشهد(شرکت اندیکا صنعت)برای اعتراض به عدم پرداخت چندماه حقوق بمدت یک هفته اعتصاب کردند. سایت سندیکای کارگران فکار مکانیک ایران:نامه جمعی از کارگران شرکت اندیکا صنعت جمعی از کارگران پروژه ای در نیروگاه سیکل ترکیبی فردوسی مشهد هفته گذشته در اعتصاب بودند. از تیرماه حقوق کاگران پرداخت نشده است. پیمانکار این پروژه آقای مرتضی رحیمی یا شرکت اندیکا صنعت است. اینها زیر مجموعه شرکت مپنا بویلر هستند بعد از یک هفته اعتصاب دوشنبه هفته قبل درنیروگاه توسط کارگران بسته شد واجازه خروج و ورود به کسی ندادند. شرکت مپنا هم می گوید شرکت اندیکا بیشتر پول کار رو گرفته و به لحاظ مالی طلبی نداردیه مقداری مانده که برای حسن انجام کار نگه داشته شده است. درصورتی که از تیرماه تاکنون پرداختی به کارگران نداشته است. ما می خواهیم بدانیم چطورمی شود پول شرکت اندیکا بدون اینکه بدانند این شرکت دستمزد کارگرانش را نداد با پیمانکار تسویه کرده باشند. در قرادادی که با کارگران بسته شده است بدون درنظر گرفتن عیدی سنوات و دیگر مزایا هست ما کارگران از این طریق صدایمان را به گوش سندیکا و گروه پایپینگ رسانده تا این شرکت و پیمانکارش را در لیست تحریم قرار بدهید تا کارگران دیگر را چون ما غارت نکنند. مردم بدانند که کارگران با چه زالو صفتانی کار می کنیم با تشکر جمعی از کارگران پروژه نیروگاه فروسی مشهد-شرکت اندیکا صنعت *تجمع اعتراضی بازنشستگان صنعت فولاد اصفهان نسبت به عدم همسان سازی حقوق وبیمه ناکارآمد روز یکشنبه 28مهر،جمعی از بازنشستگان صنعت فولاد اصفهان برای بنمایش گذاشتن اعتراضشان نسبت به عدم همسان سازی حقوق وبیمه ناکارآمد دست به تجمع زدند. بنابه گزارشات منتشره درشبکه های اجتماعی این تجمع مقابل اداره کار استان اصفهان صورت گرفته است. بازنشستگان تجمع کننده به خبرنگار رسانه ای گفتند: خواستار رفع تبعیض و بهبود معاش بازنشستگان هستیم؛ همچنین کیفیت خدمات درمانی باید بهبود یابد. بازنشستگان معترض افزودند:خواستشان این است که در سال 99 همسان‌سازی به سرانجام برسد؛ به همین منظور باید در لایحه بودجه سال بعد 1000 میلیارد تومان برای همسان‌سازی بازنشستگان به صندوق فولاد بودجه داده شود. *پنجمین روز اعتصاب غذای عاطفه رنگریزاز بازداشت شدگان مراسم روز جهانی کارگر مقابل مجلس وتعیین زمان برگزاری دادگاه تجدید نظرش روز یکشنبه 28 مهر برای پنجمین روز، عاطفه رنگریزاز بازداشت شدگان مراسم روز جهانی کارگر مقابل مجلس،جهت اعتراض به روند رسیدگی به پرونده ودادرسیش ، به اعتصاب غذایش در زندان قرچک ادامه داد. بنابه گزارشات منتشره،طبق ابلاغیه شعبه 36 دادگاه انقلاب، دادگاه تجدید نظر عاطفه رنگریز سه شنبه 30 مهرماه ساعت یازده برگزار خواهد شد. بنا بهمین گزارش،تعجیل در برگزاری دادگاه امکان بررسی و تنظیم لایحه تکمیلی توسط وکیلش را از بین برده است . *ششمین روز تحصن سها مرتضایی دانشجوی ستاره دار» دانشگاه تهران در اعتراض به محرومیت تحصیلی خود! روز یکشنبه 28 مهر برای ششمین روز، سها مرتضایی دانشجوی ستاره دار» دانشگاه تهران به تحصنش در اعتراض به محرومیت تحصیلیش در برابر کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران ادامه داد. منبع خبر:کانال تلگرام شوراهای صنفی دانشجویان کشور *عدم پرداخت ماه ها حقوق ومطالبات دیگرکارگران شهرداری کاشان تهدید کارگران به اخراج از کار درصورت اعتراض ماه ها حقوق ومطالبات دیگرکارگران شهرداری کاشان پرداخت نشده است. کارگران شهرداری کاشان مورد تهدید مداوم به اخراج از کار درصورت اعتراض قرار می گیرند. یکی از کارگران شهرداری کاشان که در آتش‌نشانی مشغول به کار است، به خبرنگاررسانه ای گفت: نزدیک به 5 ماه است که هیچ‌گونه حقوقی نگرفته‌ام و زندگی ما به سختی می‌گذرد. وی افزود: حقوق 6 ماه اضافه‌کاری کارکنان آتش‌نشانی عقب افتاده است؛ متأسفانه نمی‌توانیم با مسؤولان صحبت کنیم و گرنه از کار بیکار میشویم. یکی دیگر از کارگران شهرداری کاشان نیز گفت: من واقعاً نمی‌دانم با چه زبانی بگویم که زندگی برایمان بسیار سخت شده است و از پس گرفتن چند عدد نان هم برنمی‌آییم؛ راه به‌جایی نداریم و نمی‌توانیم حرفی بزنیم وگرنه از کار بیکار میشویم. *تشکیل زنجیره انسانی در قشم در اعتراض به واگذاری سواحل جزایر نازبه بخش خصوصی روز جمعه 26مهر،جمعی از اهالی جزیره قشم در اعتراض به زمزمه های واگذاری یا خصوصی سازی سواحل جزایر ناز قشم زنجیره انسانی تشکیل دادند. به گزارش یک منبع خبری محلی،عصر روز جمعه 26 مهر ماه 98مردم جزیره قشم در اعتراض به زمزمه های واگذاری یا خصوصی سازی سواحل این جزیره توسط سازمان منطقه آزاد قشم، در جزایر ناز قشم که اثری ملی و ثبت شده می باشد زنجیره انسانی تشکیل داده و اعتراض خود را نسبت به خصوصی سازی سواحل بکر جزایر ناز قشم و دیگر سواحل این جزیره همچون سوزا، تیوتنگ رمچاه، ریگو، تورگان و. اعلام کردند. *جان باختن 53کارگر براثر حوادث کاری در استان مازندران در نیمه نخست سال جاری مدیر کل پزشکی قانونی استان مازندران گفت: مرگ و میر ناشی از حوادث کار در شش ماهه امسال 53 نفر(همگی مرد) هستند که این رقم نسبت به مدت مشابه سال قبل 4درصد افزایش یافت. برپایه گزارشات رسانه ای شده،علی عباسی با اشاره به مرگ و میر 53 نفر بر اثر حوادث کار در استان و بیان اینکه از این تعداد 42نفر متاهل و ما بقی مجرد هستند افزود: بر اساس آمارهای موجود در شش ماهه اول سال جاری سقوط از بلندی با 15 فوتی رتبه اول مرگ‌های ناشی از حوادث کار را به خود اختصاص می دهد و برق گرفتگی با 14مورد، جسم سخت با 11، سوختگی با 7 و سایر با فوتی در رتبه های بعدی مرگ بر اثر حوادث کار قرار دارند. عباسی افزود: بر اساس آمار مراکز پزشکی قانونی استان تعداد 472 مصدوم ناشی از حوادث کار به پزشکی قانونی مراجعه کردند که این رقم در مقایسه با مدت مشابه سال قبل 2درصد کاهش داشت از این تعداد 448 نفر مرد و ما بقی زن هستند. *کشته وزخمی شدن 10کارگر ساختمانی براثر حوادث کاری در سال جاری کارشناس نظام مهندسی ساختمان شهرستان بوکان از مرگ چهار کارگر و زخمی شدن شش کارگر دیگر در حوادث ساختمانی در این شهرستان اخیر در سال جاری خبر داد. به گزارش روابط عمومی سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری بوکان ، مهندس گردالی با بیان این خبر،افزود : بر اساس آمار های رسمی ثبت شده از ابتدای سال جاری تاکنون متاسفانه نفر در عملیات های ساختمانی در سطح این شهر جان خود را از دست داده، بیش از 6 نفر مصدوم و یک نفر نیز قطع نخاع شده است.افزون بر این آمار ، دو نفر متوفی نیز در حوادث ساخت و سازهای روستایی و شهری فاقد نظارت داشتە ایم . وی در ادامه گفت: عدم اهتمام کارفرمایان به توصیه ها و دستورالعمل های ایمنی مهندسین ناظر علی رغم تاکید ویژه سازمان نظام مهندسی به اهمیت رعایت ایمنی و HSE در کارگاههای ساختمانی ، عدم رعایت نکات ایمنی بویژه حین کار در ارتفاع ، عدم تهیه و استفاده از وسایل ایمنی نظیر کلاه و کفش و کمربند و . عمده دلایل بروز این حوادث ناخوشایند بوده است. وی در پایان افزود: توجە جدی و فرهنگ سازی وم رعایت و استفاده از وسایل ایمنی و تخصیص بودجە ای بسیار اندک به نسبت هزینە ساخت برای آن و اام پیمانکاران از طرف کارفرمایان به رعایت و تهیه وسایل ایمنی و بیمە حوادث کارگاە ، می تواند در کاهش آمار مصدومین و جانباختگان و همچنین تبعات منفی بعضا جبران ناپذیر آنها موثر باشد. در پانزدهم فروردین ریزش دیوار در کوی مهندسین یک نفر کشته ، در تیرماه در روستای داشاغل بر اثر ریزش دیوار یک نفر کشته، در دو ماه اخیر نیز در خیابان مقبل هنرپژوه و منطقە کمربندی نیز دو نفر دیگر در عملیات های ساختمانی جان داده و در مهرماە نیز یک کارگر نیز در منطقه استاد حقیقی با سقوط از ارتفاع متاسفانه دچار قطعی نخاع شده است. *جان باختن یک کارگردرقم بدنبال سقوط از ارتفاع روز شنبه 27مهر،یک کارگر حین کار در یک مجتمع مسی در حال احداث واقع در جوار ساختمان دارالحدیث شهر قم،از ارتفاع طبقه سوم به داخل چاله آسانسور سقوط کرد و جان خود را از دست داد. *مرگ نگهبان یک مجتمع مسی ورامین در حادثه آتش سوزی جمعه شب(26مهر)، نگهبان یک مجتمع مسی ورامین در حادثه آتش سوزی جانش را ازدست داد. روز شنبه 27مهر،مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری ورامین گفت: شامگاه گذشته، عوامل آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری با اطلاع از وقوع آتش‌سوزی در نگهبانی یک مجتمع مسی به محل اعزام شدند. وی گفت: در این حادثه، بخاری برقی نصب شده در کنار مبل اتاق نگهبانی باعث بروز آتش مخفی و انباشته شدن دود در محل اتاق شده بود که بر اثر انباشت دود، نگهبان جان خود را از دست داده بود. پارسا افزود: سپس اتاق آتش گرفته بود که تلاش ساکنان برای باز کردن درب و پنجره که از داخل قفل بود، نتیجه‌ای در بر نداشت و آتش نشانان با وسایل خود نسبت به بازکردن درب و خارج کردن پیکر بی‌جان نگهبان اقدام کردند.
| ||
کمیته عمل سازماندۀ کارگری
October 21, 2019
نیشکر هفت‌تپه و یک مسئولیت عاجل
حکومت در دو روز گذشته با یک حملۀ گازانبری به سه سنگر از اعتصاب‌های کارگری کشور یورش بُرد. در آذرآب اراک با یک تعقیب و گریز وحشیانه از راه‌آهن تا محوطۀ داخل کارخانه دست به شکار و شلیک تیرهای ساچمه‌ای علیه کارگران زد. آنسوتر حکم جلب چند تن از کارگران نیشکر هفت‌تپه را صادر کرد و برای دستگیری یکی‌شان (محمد خنیفر) مسلحانه به منزل خانوادگی او تاخت. و در آخر دستگیری ۱۳ تن از کارگران اعتصاب‌کنندۀ شهرداری کوت عبدالله اهواز، به بهانۀ اختلال در نظافت شهری!
اینکه به فاصلۀ یک ماه از سرکوب وحشیانۀ کارگران هپکو و در حالیکه هنوز خونهای جاری بر خیابان‌های اراک خشک نشده، باز تصاویر چندبارۀ قلع و قمع کارگران با پاهای تیرخورده و سرهای شکسته منتشر میشود، علیرغم آنکه قلبمان را به درد می‌آورد اما این قاعدۀ فراموش‌شده را هم به ذهنمان برمی‌گرداند که چرا شعار و پوستر و هشتگ هیچ نیروی پراکندۀ ی و فعال مدنی نمیتواند این سرکوب را سد کند جز سلاحی که در دست خود توده‌های کارگران است: همبستگی»!
◽️دو هفتۀ پیش همینجا نوشتیم که دو اعتصاب آذرآب و هفت‌تپه برای آنکه ایزوله نشوند و هزینۀ سرکوب هرکدام را برای حکومت مضاعف کنند، نیازمند پیوند با یکدیگرند، ولو از دو جغرافیای مختلف. امروز که یورش حکومت به آذرآب کلید خورده و تعداد زیادی مجروح و مصدوم و دستگیری برجا گذاشته، شاید عاجل‌ترین چیز برای هفت‌تپه همین باشد: حمایت معنوی و اختصاص سنگر هفت‌تپه به تریبون دفاع از کارگران زخم خوردۀ آذرآب. اگر نه حتی برای همدلی، که برای مصونیت بخشیدن بیشتر به خودشان، برای برگرداندن هفت‌تپه به صدر اخبار جامعه و برای ممانعت از تک افتادن.
بالاخص که نیشکر هفت‌تپه با گذشت چهار هفته از اعتراض، اینک وارد یکی از طولانی‌ترین اعتصاب‌های تاریخ چندسال اخیرش شده و از طرفی چون کارگران ترجیح داده‌اند که اعتصاب را درون چهارچوب کارخانه نگه دارند، بنابراین تاحدی توجه رسانه‌ای را از دست داده‌اند. اینجاست که ابتکارعمل‌هایی مثل حمایت از کارگران زندانی آذرآب و شهرداری کوت عبدالله، نه فقط باعث جلب حمایت کارگری از دو خطۀ مختلف برای آنان میشود، بلکه تمرکز رسانه‌ای را هم به آنان بازمی‌گرداند.
همبستگی کارگری، بنابه ماهیتش هم می‌تواند بالقوه جرقه‌های تحولات بزرگی در جامعه را بزند و یا در سطح یک حمایت محدود و گذرا فراموش شود. اما حتی در ضعیف‌ترین نوع همبستگی‌ها هم بارقه‌ای از امید در دل کارگران روشن میشود که به یاد بیاورند که گرچه پلیس، سلاح و باتوم و شوکر و ابزار شناسایی و رصد و دستبند و زندان دارد، اما کارگران هم زرادخانه‌ای به بزرگی جمعیت دهها میلیون نفری دارند که یک دهم آن هم می‌تواند کل نیروهای ضدشورش و امنیتی این دولت را مثل سیل با خود بشورد و ببرد.
امروز یکی از آن روزهای تاریک برای کارگران آذرآب است که سخت نیازمند چنین بارقه‌ای‌اند.
◽️مهم نیست این پیام از دهان یک کارگر فریاد شود یا از دهان صدها نفر، بر روی یک بنر نوشته شود یا بر روی یک کاغذ با خودکار. آنچه مهمست آنست که باید از زبان خودِ کارگران ادا شود و کجا بهتر از هفت‌تپه‌ای که هم دژ اعتصابش را هنوز بعد از یک ماه حفظ کرده و هم بر روی همین سنگرش یکسال پیش بذر همبستگی کارگری به کل کشور پاشیده شد؟
کمیته عمل سازمانده کارگری – ۲۸ مهر ۹۸
منبع
گرایش مارکسیست های انقلابی ایران
October 14, 2019
تعرض دولت شوونیستی ترکیه به مناطق کٌرد نشین سوریه محکوم است!
دولت شوونیست ترکیه در اقدامی مانه، چهار روز پیش در نهم اکتبر ۲۰۱۹، حمله‌ای دیگر به مناطق کُردنشین سوریه را تدارک دید. هنوز زخم تازیانه شوونیسم ترکی بر عفرین التیام نیافته است که شبه نظامیان تحت حمایت ترکیه پس از چندین ساعت بمباران هوایی از کرانه شرقی فرات دیگری را علیه مردم کرد سازمان دادند. هنوز آثار تخریب و انهدام اجتماعی‌ای که دولت ترکیه در مناطق کرد نشین در سال پیش برجای گذاشت و منجر به مرگ‌ومیر صدها غیر نظامی و آواره شدن مردم جنگ‌زده، قطع عضو و معلولیت دهها نفر، عدم دسترسی به بهداشت مناسب و عدم دسترسی صدها کودک به ادامه تحصیل و همچنین بیکار شدن گسترده طبقه کارگر گشت بهبود نیافته است.
حمله اخیر ترکیه هدف مشخصی را دنبال میکند. کم رنگ شدن نقش و افول هژمونی امپریالیسم در منطقه خاورمیانه و نفوذ و قدرت‌گیری کشورهایی نطیر ایران و روسیه بر کشور سوریه از عوامل بارزی است که این حملات را می‌توان ناشی از آن شمرد. دولت شوونیست اردوغان با مشاهده نفوذ دولت‌های ثانوی در سوریه در پی اعمال ت بناپارتیستی از همان جنس است تا عمق نفوذ خود را به میانجی اقدامات میلیتاریستی در سوریه افزایش دهد. ترکیه به دنبال سهم خویش از جنگ سوریه است و این سهم‌خواهی را با شکل دادن و تشدید جنگ فرسایشی دنبال میکند. جنگی که بالطبع زیست فرودستان و طبقه کارگر جنگ زده سوریه و مشخصا مردم کُرد را مورد هدف قرار داده است. بحران اجتماعی‌ای که در طول این جنگ روی خواهد داد غیرقابل توصیف است و جدا از این امر خطر فعال شدن گروه‌های بنیادگرای مذهبی که در طی سال‌ها مبارزه مبارزان کرد منهدم و یا زندانی شده‌اند نیز در کمین است.
آتش تشدید جنگ اگرچه در موقعیت فعلی تنها در کٌردستان سوریه شعله‌ور شده، اما دور از ذهن نیست که به میانجی اقدامات دولت ترکیه برای بار دیگر کل کشور سوریه و یا مناطق گسترده‌ای از آن را در بر بگیرد. تداوم اقدامات مانه دولت ترکیه در سوریه بی‌ترید به تقویت جبهه گروه‌ّ‌های بنیادگرا و راست گرا خواهد شد، گروه‌هایی نظیر داعش که پیش از این نیز توسط دولت ترکیه از حمایت مالی و نظامی برخوردار بوده‌اند.
دولت ترکیه در این بشر کشی عریان قصد دارد تا بافت جمعیتی در ابعادی که خود مشخص نموده،(طول ۴۸۰ کیلومتر و عرض ۳۲ کیلومتر) را به محل استقرار پناهجویان سوری که ساکن ترکیه‌اند مبدل سازد.
امپریالیسم آمریکا نقشی قابل پیش‌بینی ایفا کرد، چنین تی نه فقط در راستای برنامه‌های دونالد ترامپ که از آغاز دوران ریاست جمهوری خود آن را در قالب خروج‌های پیاپی از معاهدات ی بین‌المللی نشان داده بود، بلکه در راستای منطق امپریالیستی و بحران‌هایی است که امپریالیسم آمریکا را در خود فرو بلعیده است. تکیه احزاب شبه آنارشیستی موجود سوریه به امپریالیسم یادآورد دهها تجربه تاریخی مشخص در این حوزه است. تجربیاتی که در آن همواره اهرم تکیه از جا کنده شده و تکیه کنندگان آسیب‌های جدی‌ای را متحمل شده است. امپریالیسم آمریکا با اتخاذ موضعی بی‌طرفانه و عقب نشینی از مناطق درگیر جنگ در عمل از حملات نظامی شوونیسم ترکیه حمایت کرد. این امر دال بر یارکشی جدید امپریالیسم در منطقه و چرخش به سوی ترکیه است. ترکیه که برای مدت مدیدی در میانه امپریالیسم آمریکا و بلوک روسیه، -چین در نوسان بود، حال بیش از پیش از سایه بیرون آمده است.
رفقای کرد! امروز نقطه عطفی است که طبقه کارگر کرد نه فقط در سوریه بلکه در سایر بخشها، به خصوص در ایران و عراق، ضرورت امپریالیسم ستیزی را درک کنند. این مهم تا زمانی که مردم کُرد به اقدامات امپریالیسم از جهتی صرفاً اومانیستی و پاسیفیستی نگاه کند میسر نخواهد شد.
گرایش مارکسیست‌های انقلابی ایران ضمن محکومیت حملات کارانه و شوونیستی ترکیه و اقدامات امپریالیسم، کارگران و زحمتکشان و ن غیور در (روژ ئاوا )را به مقاومت مستقل و به نیروی خود علیه نیروهای ارتجاعی فرا می‌خواند.
ما ضمن حمایت از مقاومت مستقل توده های زحمتکش آگاه در مقابل دول سرمایه داری ترکیه و سوریه و حامیان بین المللی آنها (از جمله روسیه و آمریکا)، به رهبران همان حرکت های اجتماعی رادیکال که با توسل به این دول سرمایه داری به کذب دسترسی به آزاد ی و استقلال را به توده های زحمتکش قول می دهند، نقد شدید خود را طرح می کنیم. به اعتقاد ما استقلال و آزادی و استقرار منطقه آزاد شده تحت کنترل خود مردم زحمتکش در منطقه بدون گٌسست کامل از ت های مخرب دول سرمایه داری و امپریالیسم، عملی نیست. تسلیم به ت های هر کدام از دول سرمایه داری راه را بار دیگر برای شکست دیگری برای زحمتکشان کٌرد در منطقه باز می کند.
تاریخ مردم کٌرد، تاریخ مبارزه آنها بوده است. اما، در عین حال، تاریخ خیانت رهبران مختلف کٌرد نیز بوده که برخی از آن ها به خاطر منافع سازمانی خود با امپریالیسم پیمان بسته اند. خصلت رهبری ناسیونالیستی، و خرده بورژوا رادیکال ظرفیت و پتانسیل بالای آن برای مماشات و قربانی کردن منافع بدنۀ خود است و در اولین فرصتی که روزنه ای برای مماشات به وجود بیاید، هرگز لحظه ای درنگ نخواهد کرد؛ خصلت ناسیونالیسم در هر شکل آن و یا خصلت جریان های به ظاهر رادیکال شبه آنارشیستی، در تحلیل نهایی مماشات با بورژوازی است و در هر لحظه ای که فرصت پیدا کند، بی درنگ ارادۀ جمعی پشت خود را قربانی منافع تنگ نظرانه شان خواهد کرد.
به اعتقاد ما، هرگونه راه حل مبارزۀ کٌردها با اتکا به حمایت ی از امپریالیسم غرب مردود است. انتقال اسلحه و سلاح برای دفاع نظامی از خود تنها بر مبنای ردّ شرایط» تحمیل شده از سوی قوای خارجی که مخالف منافع توده های مردم کٌرد هستند، می تواند جایز باشد.
گرایش مارکسیست‌های انقلابی ایران
۲۲ مهر ۱۳۹۸
مرگ بر امپریالیسم و سرمایه داری!
برچیده باد بساط شوونیسم و خرده بورژوازی!
پاینده باد همبستگی بین‌المللی و کارگران در منطقه!
تعرض
آکسیون اعتراضی10اکتبر روز جهانی علیه مجازات اعدام ، میدان یرن توریت» شهر گوتنبرگ علیه جمهوری اسلامی اعتراض کنید! نه به اعدام؛ نه به کلیت رژیم جمهوری اسلامی!
Den 10 Tionde Oktober är det internationella dagen mot dödsstraff
Manifestation Järntorget» i Göteborg mot dödsstraff
روز دهم ماه اکتبر روز جهانی اعتراض علیه اعدام شناخته شده است . این روز ؛ بعنوان یک سمبل اعتراض علیه همه دولتها و قوانینی است که هنوز مجازات اعدام در آنها جریان دارد. جمهوری اسلامی همواره در سال جاری با موج اعدامها و در وحشیانترین فرم ممکن ؛ با اعدام در خیابانها و نمایشات فوق ارتجاعی در صدر توجه قرار داشته است. در این روز جا دارد که اعتراض علیه مجازات غیر انسانی اعدام را به روز افشاگری کل بربریت و سرکوب و توحشی سازیم که در ایران تحت تسلط جمهوری اسلامی در جریان است. در پاسخ به فراخوان بین المللی علیه اعدام در روز دهم اکتبر و برای اعتراض علیه رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی در ایران اکسیون اعتراضی در میدان یرن توریت»شهر گوتنبرگ برگزار میشود.
به پا خيزيد و اعلام كنيد: اعدام موقوف و ممنوع! مردم به جاي نظاره چوبه های دار و كشتارهای جمعي جلادان، نان و دستمزد مكفی و امنيت و حفظ حرمت و كرامت انسانيشان را مي خواهند. بايد بر اين جانيان شوريد. بايد طناب های دارشان را برچيد. بايد امروز دست به كار شد، فردا دير است
امروزه هزاران پناهجوی ایرانی که برای نجات از جهنم جمهوری اسلامی و کسب شرایط بهتر زندگی راهی کشورهای اروپایی شده اند، در پشت میله های آهنین قوانین سخت پناهندگی کشور سوئد مانده اند، بسیاری سالهاست در این کشور زندگی میکنند؛ اما هنوز موفق به کسب اقامت نشده اند. خیلیها در خطر دیپورت و اخراج هستند. هیچ سند محکم تری از آنچه جمهوری اسلامی در این دوره از خود نشان داده است. نمیتواند به شکل بهتری گویای زندگی تحت حاکمیت رژیم اسلامی ایران باشد.
ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی کشور ناامن است. پناهجویان ایرانی باید از حق طبیعی و انسانی اقامت و زندگی در سوئد برخوردار شوند. ما ضمن شرکت وحمایت از فراخوان جمعی از فعالان ی و پناهندگان ـ در گوتنبرگ در روز جهانی اعتراض علیه اعدام ؛ جمهوری اسلامی را بعنوان یکی از شاخصترین چهره های جنایت و اعدام علیه بشریت و انسانیت محکوم میکنیم و در همان حال افکار عمومی جامعه سوئد را نسبت به تهای ناعادلانه پناهندگی در این کشور جلب میکنیم. ازهمه نهادها وجریانات مترقی برای پیوستن به این فراخوان و برگزاری تظاهراتی گسترده تر دعوت بعمل میاوریم.با ما در اعتراض دهم 10اکتبر روز جهانی لغومجازات اعدام شرکت کنید.
زندانی ی آزاد باید گرددجمهوری اسلامی نابود باید گردد!
زنده باد آزادی زندباد برابري.
هشدار حزب کارگزاران در مورد نفوذ کمونیسم در میان کارگرانSeptember , 2019
حزب کارگزاران سازندگی که در برگیرنده یک جناح مهم و سنتی حکومت است هفته گذشته در بیانیه ای در اشاره به فضای جنبش کارگری بویژه اوضاع مراکز کارگری در خوزستان هشدار داد که این روزها صدای پای سوسیالیسم از همه جا به گوش میرسد. در این بیانیه که در رابطه با احکام زندان برای دستگیر شدگان هفت تپه و اعتراضات گسترده علیه این احکام روز 20 شهریور منتشر شده، گفته میشود نه "رویکرد امنیتی" و نه رویکرد اجتماعی (یعنی سوسیالیستی) جواب نیست و باید مشکل اصلی را حل کرد. و نتیجه میگیرد که "ریشه در بحران نظام اقتصادی کشور است". و بعد نتیجه میگیرد که راه حل خصوصی سازی های با قاعده است منظور اینکه همه جناحها از خصوصی سازی سهم ببرند! حزب کارگزاران در برگیرنده یک جناح حکومت اسلامی است و اصل و نسب آن به هاشمی رفسنجانی میرسد و کسانی از دولت مثل اسحاق جهانگیری و شمار زیادی از مدیران بالای حکومت و خارج حکومت را در بر میگیرد. در ابتدای بیانیه مزبور چنین آمده است " صدور احکام حبس برای تعدادی از کارگران شرکت نیشکر هفت تپه به واکنش های اجتماعی منتقدانه ای انجامیده است که با توجه به حساسیت های اجتماعی و امنیتی به خصوص در استان خوزستان و جامعه ی کارگری کشور باید هوشمندانه و به دور از هیجان زدگی با آن برخورد کرد. به نظر ما رویکرد صرفا امنیتی و قضایی از یک سو و رویکرد صرفا اجتماعی و حقوق بشری در دیگر سو برای فهم این چالش ها کافی نیست و باید راهبردی ی و اقتصادی از موضع ملی را در برابر این مسائل در پیش گرفت. در رویکرد امنیتی فقط با معلول برخورد می شود و در رویکرد اجتماعی تنها جانب معترضین و منتقدین گرفته می شود." هشدار اصلی این بیانیه در واقع نسبت به "رویکرد اجتماعی یعنی رویکرد سوسیالیستی است که جانب معترضین را میگیرد و در این زمنیه هشدار میدهد که " به نظر ما ضعف جامعه ی مدنی مستقل و مقتدر و به طور مشخص کمبود نهادهای مدنی شناسنامه دار و پاسخگو سبب می شود اعتراضات اجتماعی فاقد مجرای حقوقی و اجتماعی روشن باشد . نبود اتحادیه های کارگری ، فقدان قانون اعتراضات اجتماعی ، غفلت رسانه های ملی و ضعف احزاب ی کشور در گسترش نفوذ اجتماعی سبب شده است ، حریفان و رقیبان امنیت و منفعت ملی ایران وارد میدان شوند و با پوشش گسترده ی تبلیغاتی و حمایتی خویش ، انتقادات را به اعتراضات و اعتراضات مدنی را به بحران های امنیتی بدل سازند" و بعد ادامه میدهد که " این روزها چه در اردوگاه چپ و چه در اردوگاه راست صدای پای سوسیالیسم به گوش می رسد". (اینکه در اردوگاه راست چگونه صدای پای سوسیالیسم به گوش میرسد در واقع یک حرف پوچ و مسخره است و فقط برای تضعیف رقبای اصولگرا مطرح شده است) اعتراف به شکست اعتراف به شنیدن صدای پای سوسیالیسم و کمونیسم از جانب حکومتیان حرف تازه ای نیست و این روزها بارها از جانب امام جمعه ها و مقامات ریز و درشت حکومتی هشدار داده شده است. نکته تازه در این بیانیه چیز دیگری است. این بیانیه میگوید رویکرد امنیتی تاکنونی یعنی دستیگری و بگیر و ببند نه تنها نتوانسته مانع نفوذ و گسترش کمونیسم شود بلکه به گسترش آن کمک کرده است. اعتراف به شکست ت سرکوب و زندان برای عقب راندن خواستها و اعتراضات پیشرو کارگری و مانع ایجاد کردن بر سر راه نفوذ ایده های سوسیالیستی در میان کارگران، بویژه در شرایطی که دستگاه قضائی حکومت پشت سر هم احکام بسیار سنگین علیه کارگران و فعالین اجتماعی دستگیر شده صادر میکند، بسیار قابل توجه است. حزب کارگزاران اعتراف میکند که مساله اصلی بحران اقتصادی است و راه حل بحران اقتصادی را در خصوصی سازی های "منتطبق بر قواعد" میداند. اما آنچه از اعتراف این حزب حکومتی استنتاج میشود اعتراف به یک بن بست کامل در تمام تهای حکومتی است. به عبارت دیگر کارگزاران سازندگی میگوید خصوصی سازیهای تاکنونی چون بر اساس رانت خواری بوده به شکست رسیده، دولتی کردن اقتصاد قبل از آن به بن بست رسیده بود. سرکوب و بگیر و ببند کارگران معترض هم نتیجه عکس داشته و دارد. چه باقی میماند؟ جواب: بازهم خصوصی سازی! اما طبق قاعده. طبق کدام قاعده؟ بنا به قاعده اقتصاد آزاد. میگوید "آزاد سازی در دانش اقتصاد به معنای انحصار زدایی از نهاد دولت در اقتصاد ، مقررات زدایی در عین احترام به حقوق مالکیت و شفافیت مالی و اداری و تقویت قوانین رقابت اقتصادی در بازار آزاد است. اما خصوصی سازی بدون آزاد سازی به معنای واگذاری اموال دولتی به نهادهای شبه دولتی و وابستگان خانوادگی و سازمانی آنان است " اینجا روشن میشود که بحث بیانیه بر سر سهم خواهی و رقابت های اقتصادی است و نه بهیچوجه بر سر حقوق کارگران. وقتی مافیای اقتصادی بر جامعه حاکم است قاعده همین است که اموال دولتی را به ثمن بخس به عمو زاده ها و آقا زاده های مفتخور بدهند، دارایی ها را بالا بکشند، کارخانجات را به ورشکستگی بکشانند و کارگران را صد صد و هزار هزار بیکار کنند و بعد که اعتراض کردند، نیروی سرکوب حکومت را به سراغشان بفرستند که آنها را سرکوب کنند. همین الان که من این مطلب را مینویسم یعنی دوشنبه 25 شهریور نیروهای گارد ویژه حکومتی به کارگران معترض هپکو در اراک که امنیت شغلی و حقوقهای خودرا طلب میکنند وحشیانه حمله کرده اند و دهها نفر را زخمی و راهی بیمارستان کرده اند و شمار زیادی را دستیگر کرده اند. این همان راهی است که حزب کارگزاران میگوید به شکست رسیده و باعث شده است که صدای پای سوسیالیسم همه جا به گوش برسد. و جالب است که بعد خود نیز از در دیگری با شعار خصوصی سازی با قاعده وارد میشود و باز از همینجا سر در می آورد. این داستان حکومت اسلامی و مافیای سرمایه داری و اقتصاد بحران زده و به بن بست رسیده آنست. مقصر نه جناح اصولگراست و نه جناح سازندگی بلکه مقصر کل سیستمی است که به ته خط رسیده است. هیچ راه حلی از جانب حزب خانواده رفسنجانی بجز سهم برابر برای تمام جناحها ارائه نمیشود. اینها میگویند خصوصی سازی کنید اما همه را سهمیم کنید. نه یک بخش را. اشتباه نشود، حزب کارگزاران بر خلاف آنچه ابتدا بنظر میرسد مخالف سرکوب و بگیر و ببند نیست. بلکه معتقد است ت امنیتی باید دقیق اجرا شود تا به شکست نرسد. دقت کنید! این بیانیه در پایان به همه جناحها و نیروهای انتظامی و دادگاهها و قوه قضائیه در مورد دامن زدن به تضادهای اجتماعی توسط کمونیستها هشدار میدهد و میگوید " ما هشدار می دهیم شیوع جریانهای کمونیستی محصول یک بحران اقتصادی و اجتماعی گسترده است که می کوشد طبق آموزه های مارکسیستی با دامن زدن به تضادهای اجتماعی مانند "کارگر -سرمایه دار " یا " مرکز- پیرامون " وحدت ملی ، انسجام اجتماعی و حتی تمامیت ارضی ایران را تهدید کند . مخاطب ما در این هشدار همه ی حاکمیت از دولت و مجلس و شوراها و شهرداری ها و صدا و سیما و قوای قضایی و نظامی و انتظامی و امنیتی و همه ی احزاب ی و نهادهای مدنی از اصلاح طلب تا اصولگراست که مبادا با نگاه بخشی و جناحی به داستان ، اصل ماجرا را از یاد ببرند" نقطه سر خط! حزب کارگزاران بعد از اینهمه مقدمه چینی به همان نقطه ای بازگشت که از اول بن بست و شکست آنرا اعلام کرده بود. حزب کارگزاران سازندگی بیهوده تلاش میکند که برای این بحران و بن بست حکومتی راه حل پیدا کند. راه حلی یافت می نشود. حزب سازندگی وانمود میکند که در یک فضای بازار آزاد و "خصوصی سازی با قاعده"، و ایجاد یک مشت تشکلهای کارگری دست ساز، اقتصاد شکوفا میشود و کارگران از ایده های سوسیالیستی رویگردان میشوند و سرمایه داران نیز به ثروت اندوزی ادامه میدهند. اما سناریوهای خیالی قبلا طرح شده و به شکست کامل رسیده است. راه حل همان است که کارگران نیشکر هفت تپه و اسماعیل بخشی فریاد زدند "اداره شورایی" و خلع ید از سرمایه داران مفتخور و جپاولگر و بی خاصیت. راه حل اوضاع امروز جامعه فقط همین است. تمام راه های دیگر پیموده شده و به بن بست رسیده است. سرمایه داری دولتی و سرمایه داری بازار آزاد با قاعده و بی قاعده، نتیجه اش همین وضعیتی است که اکثریت کارگران را خانه خراب کرده و یک مشت اقلیت بی خاصیت مفتخور را به ثروتهای نجومی رسانده است و به اعتراف حزب کارگزاران یک بحران ی "خطرناک" را علیه حکومت دامن زده است . سرکوب و بگیر و ببند و احکام سنگین زندان برای دستگیر شدگان نیز به اعتراف همگی شان به رشد کمونیستها و ایده های سوسیالیستی منجر شده است. کارگران راه حل واقعی را پیدا کرده اند و همان است که صدای پای آن به گوش حزب کارگزاران و همه بخشهای حکومتی رسیده است: انقلاب علیه حکومت اسلامی و خلع ید از تمام سرمایه داران مفتخور و حریص! (.nikkhah@gmail.com) سپ تامبر 2019
| ||
| ||
| ||
کارگران انقلابی متحد ایران
November 03, 2019
آزادی موقت کارگران از زندان و نکاتی در ضرورت تحول جنبش کارگری در ایران
سر تیتر خبر روزهای اخیر حاکی از شادی و خوشحالی ِ خانواده های زندانیان آزاد شده و تشکل های کارگری و ی از آزادی زندانیان ی مرتبط با اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه است. ما هم به عنوان بخشی از جنبش کارگری، آزادی کارگران زندانی و فعالان کارگری را تبریک می گوییم.
اقدام رژیم در مورد آزادی موقت کارگران زندانی ناشی از علل و شرایط معینی است و به هیچ رو بیانگر تغییر ت رژیم نیست. رژیم علاوه بر بحران اقتصادی شدید، دامنه دار و طولانی، درگیر مسایل حاد ی درونی و بین المللی نیز هست. تضادهای درونی بخش های مختلف هیأت حاکم پیوسته شدت می یابند و حکمرانی رژیم دشوارتر می گردد. اعتراضات کارگری به رغم سرکوب ماه هاست که ادامه دارند. نه سرکوب، نه نمایش های رسوای تلویزیونی و نه امتیازات کوچک، هیچ یک قادر نشده اند وضعیت عادی و آرامش» مورد نیاز رژیم را فراهم کنند. ترس از اوج گیری و گسترش جنبش و جسارت و پیگیری کارگران و مدافعان طبقه کارگر در مقابله با احکام زندان و شکنجه و جرم تراشیدن های ابلهانۀ قضات دادگاه، به ناچار موجب عقب نشینی موقت قوۀ قضائیه گردید. این دستگاه مجبور شد کارگران زندانی هفت تپه و عدۀ دیگری از کارگران و زندانیان اول ماه مه را - البته با وثیقه های سنگین -به طور موقت آزاد کند.
اعتراضات کارگری در شکل اعتصابات طولانی و تظاهرات برای دستیابی به خواست های خود موجب دستگیری ِبسیاری از کارگران و نیروهای فعال کارگری گردید. صدور احکام سنگین زندان برای کارگران حق طلب بیانگر درماندگی حاکمیتی است که می خواهد به هر طریق ِممکن از سرمایه داران و نظام اقتصادی و ی سرمایه داری صیانت کند و سلطۀ خود را که چیزی جز تحمیل ارادۀ استثمارگران و ستمگران بر کارگران و زحمتکشان نیست، تداوم بخشد. رژیم سرمایه داری اسلامی با اتکا به نیروی قهر و سرکوب و دادگاه و زندان می خواهد روحیۀ اعتراضی ِکارگران به ویژه کارگران ِ رزمنده شرکت نیشکر هفت تپه، گروه ملی فولاد اهواز، کارگران شرکت هپکو و آذرآب در اراک و غیره، را بشکند و با مرعوب کردن توده های کارگر و زحمتکش، آنها را به اطاعت از ارادۀ استثمارگران، که در قوانین و ت های ضد کارگری پدیدار می شود، وادار کند.
پیش از هر چیز لازم است بدانیم که آزادی ِموقت دستگیرشدگان، محصول مقاومت خود این رفقای زندانی و نتیجۀ تلاش ها و اعتراض های کارگران و نیروهای مترقی ِ در جامعه و دستاورد مبارزه مشترک و متحد همۀ این آزادیخواهان در داخل و خارج کشور است. شعار کارگران و همۀ نیروهای مدافع رهایی طبقۀ کارگر باید بر این پایه استوار باشد که تودۀ مردم متحد، نهایتاً پیروز خواهند شد.
ژست های انسان دوستانه» رئیس قوه قضائیه، رئیسی، که خود سابقۀ ننگینی در قتل عام زندانیان ی دارد، برای موج سواری و منحرف کردن اذهان عمومی و ایجاد تزل در صفوف متحد کارگران و برهم زدن معادلات به نفع جناح بوروکراتیک و نظامی ِ رژیم است. عبارت پردازی های مربوط به رأفت» اسلامی از سوی قوه قضائیه نمی تواند جوخه های اعدام و دارها و جرثقیل هائی را که برای کشتار زندانیان ی به کار گرفته شدند از خاطره ها بزداید. اکثریت بزرگ مردم، فریب این دغلکاری ها را نمی خورند و می دانند که رژیم با این کار به دنبال زمان ِتنفسی است تا مجدداً خود را برای یورش ها و سرکوب های بیشتر آماده سازد.
با توجه به داده های آماری از منابع مختلف (بانک مرکزی، مرکز آمار، صندوق بین المللی، بانک جهانی و غیره) چشم اندازی برای بهبود اوضاع ِ اقتصادی پیش بینی نمی شود. روند عمومی شرایط ِ ی نیز ادامۀ سرکوب و آکنده گشتن هرچه بیشتر فضای ی از اعمال و گفتمان های ضد کارگری و ضد دموکراتیک، رجزخوانی های شووینیستی و عربده های پان اسلامیستی رژیم خواهد بود. اگر مبارزۀ متحد تودۀ مردم اوج نگیرد، تنگ تر گشتن دایرۀ امنیتی از سوی قدرت حاکم، منجر به سرکوب بیشتر اعتراضات کارگری و محدودتر گشتن نیروهای مترقی و کارگران آگاه می گردد. در چنین شرایطی تئوری بافی های لیبرالی و راست روی های جریانات مدعی ِدفاع از طبقه کارگر مزید بر علت شده اند. انعکاس این راست روی ها در مبارزات طبقه کارگر از جمله خود را با عمده کردن به اصطلاح مبارزه صنفی» نشان می دهد. حتی برخی از کارگران فعال که زیر ضرب سرکوب و تعقیب و زندان قرار دارند در تجمعات کارگری اعلام می کنند که ما با ت کاری نداریم و فعالیت ما صرفا صنفی است!» با این تصور غلط که گویا ت صرفاً به طبقات بالای جامعه و یا به روشنفکران مربوط می شود و کارگران تنها باید به مسایل معیشتی خود بپردازند! یا گمان می کنند که به این طریق می توانند رژیم را به ترحم» و گذشت» بکشانند. این سبک کار، هوشیاری ِ فعالان ی و کارگران ِآگاه را تقلیل می دهد و دام های پلیس ی را برای محدود کردن مبارزۀ ی در جامعه گسترده تر می کند. اما مبلغان این شیوۀ کار که بر طبل صنفی کاری» می کوبند خود نیز از سرکوب های پلیسی در امان نیستند. فعالان جنبش کارگری که مبارزۀ ی را نفی می کنند برای سرپوش گذاشتن به راست روی های خود ایمن بودن در فضای مبارزه اقتصادی را بهانه قرار می دهند و با اعتماد کردن به پلیس، خام اندیشی ِ خود را در گزینش شیوۀ مبارزۀ علنی به نمایش می گذارند.
در کنار این جریان راست که مبارزه را به مطالبات اقتصادی محدود می کند کسانی هم هستند که مضامین و شعارهائی را که مربوط به مرحلۀ بالاتری از مبارزات طبقۀ کارگرند به طور ناقص، مغلوط و نامناسب و بدون آماده کردن اذهان و آموزش لازم با سر و صدای زیاد مطرح می سازند. جای شگفتی نیست که بسیاری از اینان پس از نخستین رودر روئی با واقعیات و یا سرکوب فعالان، شعارهای خود را فراموش کرده مانند دستۀ اول بر طبل مبارزۀ صنفی و مطالباتی» می کوبند و حتی برخی از آنان به شوراهای اسلامی ساختۀ رژیم می پیوندند یا مبارزه را کنار می گذارند. آری آنارشیسم و رفرمیسم و ت های آنارشیستی و رفرمیستی پشت و روی یک سکه اند. جنبش کارگری یا به عبارت دقیق تر، مبارزۀ طبقاتی کارگران به ضد سرمایه داری و نظام طبقاتی به طور کلی، هنگامی می تواند روی پای خود بایستد، به پیش رود و نیرومند گردد که این جنبش به نقد انقلابی و علمی رفرمیسم و آنارشیسم مجهز گردد و برنامه، ت و سبک کار انقلابی یعنی کمونیستی را به رغم این دو بیراهه، استحکام بخشد و به پیش ببرد. در این راستا توجه به شعارها و خواست ها اهمیت زیادی دارد. یک مورد مشخص شعار شوراهاست. مفهوم شورا مانند مفهوم دموکراسی، انقلاب و غیره از سوی رژیم و روشنفکران بورژوا و خرده بورژوا تحریف و لوث شده است. رژیم ارگان های وابسته ای مانند شورای اسلامی کار و یا شورای شهر را شورا» می نامد. برخی از روشنفکران چپ هرگونه تجمع کارگران یا به اصطلاح هرگونه مجمع عمومی کارگران» را (فارغ از هدف، مضمون و ساختار آن) شورا قلمداد می کنند. اما از دیدگاه مبارزۀ انقلابی طبقۀ کارگر، شوراها عبارتند از نوعی تشکل ی کارگران و یا زحمتکشان برای تغییر بنیادی ساختار ی جامعه، که مقدمۀ لازم برای تغییرات اساسی اقتصادی و اجتماعی است. شوراها در همان حال شکل دولت و حکومت آیندۀ کارگران و زحمتکشان را تشکیل می دهند. بنابراین شوراها در هر شرایطی قابل تشکیل نیستند و هر تشکل کارگری را نمی توان شورا نامید. طرح شعار برقراری شوراها یا ادارۀ شورائی جامعه تنها با توجه به آنچه گفته شد و در یک چشم انداز استراتژیک انقلابی می تواند مفهوم درستی داشته باشد و جنبش را به پیش سوق دهد.
طبقۀ کارگر نباید فریب تئوری پردازی های ساده لوحانه رفرمیست ها را بخورد. او باید بیاموزد که گرچه فقر و فلاکت، ناشی از استیلای نظام اقتصادی سرمایه داری است، اما آنچه این نظام اقتصادی و فقر و سیه روزی را استمرار می بخشد دستگاه ی ِسرمایه داری و قوانینی است که دستگاه های اجرائی، قانون گذاری و قضائی این رژیم به پیش می برند. طبقه کارگر برای بهبود وضع اقتصادی و معیشت خود مجبور به اعتراض است، اما در صورت عدم اتحاد و تشکل کارگران، آن نیرویی که برای کارگر معترض جرم تراشی می کند و اعتصاب را محاربه با خدا» می داند و با اتهام اخلال در نظم و امنیت کشور» او را به زندان می اندازد، دستگاه قضائی و ی نظام است.
مبارزات کارگران را به مبارزۀ اقتصادی و یا به زعم آنها اعتراض صنفی» محدود کردن در واقع تبعیت و اطاعت از وضعیت ی ِ موجود است. طرفداران این شعار رفرمیستی دانسته یا ندانسته تسلیم شدن به سرکوب و اختتاق را تبلیغ می کنند. زیرا بی اعتنائی به ت و عدم قاطعیت در مقابل دستگاه سرکوب سرمایه داری، به معنی نرمش در مقابل دستگاه سرکوب و یا خوش باوری نسبت به وعده ها و ترفند های سرمایه داری است. طبقه کارگر باید با اتکا به نیروی متحد و متشکل خود و ایجاد حس اعتماد و همبستگی میان خود و نیروهای متحد اجتماعی اش برای آزادی، دموکراسی و تحول اقتصادی و ی، از اعتماد به سرمایه داران و نهادهای مدافع آنها پرهیز نماید. کارگران باید از مبارزه، پیروزی و شکست خود درس بیاموزند و تحت تأثیر تئوری بافی های فریبنده و بزک کردۀ پرفسورهایی که برای گمراهی و آلوده کردن محیط طبقه کارگر اشاعه می یابد قرار نگیرند. فراموش نکنیم که همان ت های غیر کارگری که بر پایۀ فرصت طلبی و ذهنیت غلط مدعیان دروغین مدافع طبقه کارگر در میان صفوف کارگران معترض و جنبش کارگری پراکنده می گردد، ضربه پذیری ِاین اعتراضات و به شکست کشاندن مبارزات طبقۀ کارگر را تسهیل می کنند. برای اینکه آگاهی طبقاتی عمق و قوام یابد و برای اینکه این آگاهی به نیروی مادی در جهت رهائی طبقۀ کارگر و توده های زحمتکش بدل شود باید کارگران در سازمان های طبقاتی خود، بویژه در حزب ی انقلابی طبقۀ کارگر و سندیکاهای مستقل کارگری (مستقل از دولت، کارفرما، احزاب ی و نهادهای دینی) متشکل شوند. برای انجام این وظیفۀ سترگ، مبارزۀ مخفی و مبارزه ی اهمیت حیاتی دارد و کارگران انقلابی باید بیش از پیش دست اندرکار گسترش آن شوند و با گرایش های سازشکارانه و اصلاح طلبانه ای که کار مخفی را رد می کنند به مبارزۀ نظری و ی بی امان بپردازند و با افشای این ت های ضد کارگری جنبش طبقۀ کارگر را از وجود این اصلاح طلبان کارگری، بروبند.
۱۱آبان۱۳٩٨
کارگران انقلابی متحد ایران
درباره این سایت